شنبه, ۲۵ مرداد ۱۳۹۳، ۱۲:۱۵ ب.ظ
تعریف مضاف و مضاف الیه
به اسم یا چیزی که به دنبال اسم دیگری بیاید تا توضیحی درباره ی آن دهد و یا معنی آن را کامل کند، مضاف الیه می گویند.
نکته: به کلمه ی قبل از مضاف الیه ، مضاف می گویند.
مثال: جنگلِ شمال
مضاف+مضاف الیه
نکته: به ترکیب مضاف و مضاف الیه ، ترکیب اضافی می گویند.
مثال: نگهبانِ شهر
مضاف و مضاف الیه
ترکیب اضافی
نکته: مضاف الیه ، ضمیر نیز می تواند باشد.
مثال: برادرِ من
مضاف + مضاف الیه
نکته:هرگاه اسمی هم صفت و هم مضاف الیه بگیرد، ابتدا صفت را به دنبال اسم می آوریم سپس مضاف الیه را بعد آن ها می نویسیم.
مثال: برادرِ بزرگِ من
اسم+صفت+مضاف الیه
نکته: بعضی مواقع جای مضاف و مضاف الیه عوض می شود. در این صورت کسره حذف شده و اسم غیر ساده حاصل می شود. به این حالت، اضافه ی مقلوب می گویند.
مثال:
انبارِ آب (مضاف +مضاف الیه)
آب انبار (مضاف الیه + مضاف) (اضافه ی مقلوب)
شش راه تشخیص موصوف و صفت از مضاف و مضاف الیه
1- صفت جدا از موصوف در عالمِ بیرون وجود ندارد ولی مضاف الیه مستقل از مضاف، وجود خارجی دارد.
مانند: (قلم زیبا). در این جا (زیبا) جدا از کتاب وجود خارجی ندارد.
(قلمِ سیروس ) در این جا (سیروس) و (قلم) دو موجود مستقل و جدا از هم هستند.
2- دو کلمه ی ( این) و (است) را به اول و آخر ترکیب اضافه می کنیم. سپس کسره ی بین دو کلمه را حذف می کنیم. اگر عبارت معنی بدهد، ترکیب وصفی (موصوف و صفت ) است و اگر عبارت معنی ندهد، ترکیب اضافی ( مضاف و مضاف الیه) است.
مانند:نگهبانِ خانه
(این) نگهبان خانه (است) عبارت معنی نمی دهد(مضاف و مضاف الیه)
نگهبانِ باهوش
(این) نگهبان باهوش (است) عبارت معنی می دهد( موصوف و صفت)
3- در ترکیب اضافی هر دو کلمه اسم و یا یک کلمه اسم و کلمه ی دیگر ضمیر است. امّا در ترکیب وصفی یک کلمه اسم و کلمه ی دیگر صفت است.
مانند:
دفتر ِ خوب (موصوف +صفت) ترکیب وصفی
کتاب ِ من (مضاف+ مضاف الیه) ترکیب اضافی
کتابِ هومن (مضاف و مضاف الیه) ترکیب اضافی
4- در این روش کسره ی بین دو کلمه را حذف می کنیم سپس بعد از کلمه ی اوّل ویرگول می گذاریم و در آخر فعلِ (است) را قرار می دهیم. اگرعبارت معنی بدهد، ترکیب وصفی و اگر معنی ندهد، ترکیب اضافی است.
مانند:
مردِ جوان مرد، جوان است. عبارت معنی می دهد( ترکیب وصفی)
کیفِ سام کیف، سام است. عبارت معنی نمی دهد.( ترکیب اضافی)
5- در این روش به آخر کلمه ی دوم (تر) یا (ترین) اضافه می کنیم،سپس کسره ی بین دو کلمه را حذف کرده و در آخرِ عبارت، فعل( است) را اضافه می کنیم.اگر عبارت معنی دهد، ترکیب وصفی و اگر عبارت معنی ندهد، ترکیب اضلفی است.
مانند :مادرِ اسکندر مادر اسکندرتر است عبارت معنی نمی دهد.( ترکیب اضافی)
مادرِ دلسوز مادر دلسوزتر است.عبارت معنی می دهد.
(ترکیب وصفی)
6- موصوف اسمی است که قبل از صفت می آید و معمولاً (ی) به خود می گیرد.
مثال:
در ترکیب دستِ زیبا می توانیم بگوییم دستی زیبا
اما به مضاف نمی توانیم (ی) اضافه کنیم. مثلاٌ در ترکیب کتاب محسن، نمی توانیم بگوییم ، کتابی محسن
۰
۱
۹۳/۰۵/۲۵