تعریف موصوف وصفت و انواع صفت های پیشین و پسین

تعریف موصوف وصفت

تعریف موصوف: اسمی است که توسط صفت توصیف می شود.

نکته: موصوف در لغت به معنی وصف شده است.

تعریف صفت:کلمه ای است که حالت،مقدار و یا ویژگی های اسم را بیان می کند یا توضیحی درباره ی آن می دهد.

مانند:

سیبِ سرخ (موصوف+صفت)   در این جا سرخی به سیب نسبت داده شده است.

نکته: به ترکیبی که اسم  با صفت خود می سازد، ترکیب وصفی می گویند.

مانند

گل +  ِ  + قشنگ = گلِ قشنگ     ترکیب وصفی

صفت های پیشین

تعریف صفت های پیشین: به صفت هایی که قبل از موصوف می آیند صفت های پیشین می گویند.این نوع صفت ها عبارتند از:

1- صفت اشاره 2- صفت پرسشی 3- صفت مبهم 4- صفت تعجبی

5- صفت شمارشی 6- صفت عالی (برترین)

1- صفت اشاره:کلمه هایی هستند که برای اشاره به کار می روند. این کلمه ها عبارتند از:( این ،آن ،همین ، آن چنان ، ان چنین ، چنان ، چنین و همان). اگر قرار باشد کلمه های نام برده شده صفت اشاره ای باشند، باید در جمله همراه اسم یا جانشینان اسم بیایند.مانند:

همین   غذا برای من کافی است. ( همین + غذا)   غذا اسم است.

چه بسیار است آن سرها که رفته (آن + سرها) سرها اسم است.

نکته: برای ساختن صفت اشاره می توان از رابطه ی زیر استفاده کرد:

این ، آن ، همین و ...  + اسم

2- صفت پرسشی: گروهی از کلمه ها هستند که در درون خود مفهوم پرسشی دارند. این کلمه ها عبارتند از :( چی ؟ چند؟ پندم؟ و...)

اگر قرار باشد این کلمه ها صفت پرسشی باشند باید در جمله با اسم یا جانشینان اسم بیایند.

مانند:چه کتابی می خوانید؟ ( چه + کتابی)  کتابی اسم است.

نکته: برای ساختن صفت پرسشی می توان از رابطه ی زیر استفاده کرد:

کدام ، چند ، چی و... + اسم

3 - صفت مبهم: کلمه هایی هستند که نوعی توضیح مُبهم در مفهوم خود دارند. این کلمه ها عبارتند از :( هیچ ، همه ، هر ، دگر ، بهمان ، فلان ، چند ، چندم ، چندمین و...)

اگر قرار باشد این کلمه ها صفت ، مبهم باشند باید با اسم بیایند.

مانند : اکنون چند ماه از آن روز گذشته است. ( چند ماه ) ماه اسم است.

نکته : برای ساختن صفت مبهم از رابطه ی زیر استفاده می کنیم:

هیچ ، همه ، چند و... + است

 4444444 -صفت تعجّبی: اگر کلمه هایی مانند( چه ، عجب و...) با اسم بیایند، صفت تعجّبی می سازند.

مانند: عَجَب    آب و هوایی داره تهران

                 صفت تعجبی + اسم

نکته: اگر کلمه ی ( عَجَب ) بدون همراهی اسم بیاید، صوت یا قید تعجّب است. مانند:

به تندی برآشفت و گفت: ای عجب! ( عجب در این صوت است. )

صیدگری بود عجب تیزبین (عجب در این جا قید تعجّب است.)

5- صفت شمارشی: از ترکیب یک عدد( از یک تا بی نهایت) با اسم ، صفت شمارشی ایجاد می شود. مانند:

صد  جلد کتاب خریدم. ( در این جا صد صفت شمارشی است.)

      عدد + اسم

یک  نصیحت بشنو از من ( در این جا یک ،صفت شمارشی است.

6- صفت عالی (برترین): این نوع صفت از ترکیب صفت ، ترین و اسم حاصل می شود. مانند:

شاهرخ بهترین استاد دانشگاه است.

     صفت عالی + اسم